Gdzie Jesteśmy...
Seymour Practice
30 Cumberland Mansions Seymour Place,
W1H 5TF London

Gabinet |

Umów Sesję Jeśli Chcesz: |
- Pozbyć się nałogu, fobii lub lęku
- Odzyskać panowanie nad emocjami
- Wytworzyć nowe, pozytywne nawyki
- Odzyskać wiarę w siebie
- Szybciej osiągnąć swoje cele
Pytania i Odpowiedzi |
Hipnoza jest stanem selektywnej i skoncentrowanej uwagi umysłu świadomego i pomimo że jest w 100% naturalnym i normalnym stanem, wciąż jest źle interpretowanym i jednocześnie fascynującym zjawiskiem.
Człowiek posiada naturalne zdolności i możliwości w zagłębieniu się w ten unikalny stan podwyższonej świadomości, który określany jest wielokrotnie jako stan transu, w celach samouzdrawiania, zmiany osobowości, nawyków lub automatycznych, nieuświadomionych reakcji na zdarzenia w świecie zewnętrznym.
Hipnoza Kliniczna lub inaczej Hipnoterapia, wykorzystuje ten unikalny stan świadomości, określany jako trans w celach terapeutycznych. Znaczy to jednocześnie, że pacjenci nie są leczeni za pomocą hipnozy, a jedynie, że proces terapeutyczny przebiega w stanie transu hipnotycznego.
Kiedy dana osoba zagłębi się w stan transu hipnotycznego, może ona wykorzystać swoje myśli, zdolności i doświadczenia w sposób, które najczęściej nie jest dla nas dostępny podczas „normalnego” stanu świadomości. Z pomocą hipnoterapeuty każda osoba ma możliwość wytworzenia nowych, indywidualnych możliwości, które pozwalają nam na dokonanie pożądanych zmian w sposobie myślenia, odczuwania emocjonalnego i wszelkich form zachowania.
Z powodu przyczyn nie do końca jeszcze całkowicie poznanych, podczas transu hipnotycznego następują „automatyczne” i intencjonalnie wywołane zmiany, których nie można dokonać w „normalnym” stanie świadomości.
Hipnoza Kliniczna jako efektywna forma terapii jest szeroko stosowana w uwalnianiu od różnego rodzaju lęków i fobii, kontroli bólu i stresu, pozbywaniu się nałogów i nawyków (jak na przykład nałóg palenia tytoniu, nadużywanie alkoholu), i wielu innych problemów psychologicznych, z którymi mogą spotkać się osoby w dzisiejszym świecie.
Terapię z wykorzystaniem hipnozy mogą przeprowadzać tylko hipnoterapeuci z odpowiednim wykształceniem zawodowym w tym kierunku. Niekiedy do przeprowadzenia hipnoterapii, hipnoterapeuta prowadzący będzie potrzebować zgody lekarza pierwszego kontaktu lub innego specjalisty, który zajmuje się danym typem schorzenia lub dolegliwości.
Słowo hipnoza, pochodzi od słowa „hypnos”, starożytnego greckiego określenia, które oznaczało “sen”. Niestety jest to mylne określenie, ponieważ stan transu hipnotycznego nie jest snem, a wręcz przeciwnie. Wielokrotnie stan transu hipnotycznego i stan snu może wyglądać z zewnątrz podobnie, ponieważ ciało osoby będącej w transie jest zrelaksowane, a jej oczy najczęściej zamknięte (choć nie jest to regułą). Niemniej jednak poza tymi zewnętrznymi podobieństwami istnieje dość zasadnicza różnica.
Podsawową różnicą jest fakt, że osoba w stanie transu hipnotycznego istotnie wygląda na całkowicie zrelaksowaną, ale w tym samym czasie występuje podwyższona aktywność umysłowa i zwiększona świadomość poznawcza. Bywają wypadki, że osoba istotnie może samoczynnie zapaść w sen podczas sesji. W takim wypadku wybudzenie odbywa się samoczynnie po krótkiej chwili, lub w momencie, w którym hipnoterapeuta wyda odpowiednie sugestie.
Każda osoba, która doświadczyła transu hipnotycznego, wybudza się z uczuciem odświeżenia, zwiększonego uczucia odprężenia i relaksu z brakiem jakichkolwiek tzw. skutków ubocznych.
Stan transu hipnotycznego charakteryzuje się bardzo przyjemnym stanem relaksacji całego ciała, który dana osoba osiąga całkowicie dobrowolnie. W takim stanie całkowitej relaksacji wydawane są sugestie terapeutyczne, które trafiają bezpośrednio do części umysłu, która nazwana została umysłem podświadomym lub nieświadomym.
W stanie transu hipnotycznego, część świadoma umysłu jest tymczasowo „uśpiona”, zaabsorbowana lub ominięta w taki sposób, aby wszelkie pozytywne sugestie mające wywołać oczekiwaną terapeutyczną zmianę zachowania, trafiły do części nieświadomej, która reguluje wszelkie funkcje życiowe organizmu, i która odpowiedzialna jest całkowicie za procesy poznawcze i behawioralne, czyli za wszelkie procesy mentalne.
W trakcie transu hipnotycznego występuje zwiększona koncentracja na osiągnięciu i wykorzystaniu potencjału danej osoby, zmianie samoograniczających przekonań i nawyków, ale również na osiągnięciu lepszych możliwości poznawczych swojej własnej osoby i naturalnych możliwości twórczych.
Intensywność transu hipnotycznego może być określona jako płytki trans, średni trans i głęboki trans. W większości wypadków podczas sesji hipnoterapii, dana osoba jest poprowadzona do osiągnięcia średniego poziomu transu, podczas którego następuje zmiana metabolizmu organizmu, zwolnieniu ulega akcja serca i oddychanie, a mózg przechodzi na obniżoną aktywność na falach „Alfa”, charakteryzującą się lepszym przyswajaniem wiedzy, uwolnieniem od stresu i jego destrukcyjnego działania, i między innymi zwiększonym procesem samoregeneracji organizmu.
Wszelkie formy aktywności mózgu prowadzonej w stanie normalnej świadomości lub snu mogą być mierzone i badane i charakteryzują się produkcją fal mózgowych o innej częstotliwości. „Normalne” stany aktywności umysłowej zawierają stan snu, marzeń sennych i świadomej aktywności w stanie wybudzenia.
Bycie w stanie transu hipnotycznego, różni się znacząco od wszystkich trzech poprzednio wymienionych. Wówczas kiedy nasze ciało jest zrelaksowane, a umysł w stanie wyciszenia, mózg zaczyna pracować na falach zwanych Alfa. Taki stan można zaobserwować i naukowo zmierzyć podczas transu hipnotycznego, stanów medytacji, modlitwy, marzeń na jawie, lub wówczas kiedy dana osoba zagłębi się w czytanie interesującej książki, słucha muzyki lub ogląda film na ekranie telewizora lub w kinie. Taki sam stan transu może wystąpić podczas podróży samochodem, kiedy nagle wybudzamy się podczas jazdy i nie pamiętamy pokonanego odcinka drogi lub jej całości.
Niektóre osoby po odbyciu sesji hipnotycznej, stwierdzają, że nie były w stanie transu lub jak to określają nie były zahipnotyzowane. Taka ocena może być wywołana niezrozumieniem, który określa stan samego transu. Badania naukowe wykazują jednak zasadniczą różnicę w działaniu mózgu i jego aktywności podczas snu i podczas przebywania w transie hipnotycznym.
Wielokrotnie podczas transu hipnotycznego, pacjent prowadzi rozmowę z hipnoterapeutą lub werbalnie odpowiada na zadane pytania. Osoba w transie jest w pełni świadoma sytuacji, w której się znajduje, słyszy wszystko co się dzieje dookoła, niejednokrotnie z większą intensywnością i również ma pełną kontrolę nad przebiegiem terapii.
Podczas sesji hipnoterapii każda osoba pozostaje w stanie pełnej świadomości swojego ciała i zdarzeń zewnętrznych. Podczas transu nie występuje dominacja lub przejęcie kontroli nad umysłem osoby będącej w transie. Tego typu domniemania powstały na podstawie niezrozumienia działania umysłu i wielokrotnie są wywołane przez reżyserowane sceny filmowe lub seanse tzw hipnozy scenicznej.
W umyśle podświadomym zapamiętane są wszelkie informacje z życia danej osoby i tym samym umysł podświadomy jest źródłem większości problemów związanych z postrzeganiem własnych możliwości i wierzeń. W nim przechowywane są również wszelkie formy zachowań i nawyków. Jednocześnie umysł podświadomy jest źródłem potężnych mocy twórczych, siły i wiedzy.
Hipnoterpia jest naturalną i efektywną formą terapii, która pozwala na połączenie z umysłem podświadomym i wydobycie z niego wszelkich zasobów do formowania nowych zachowań, zwiększenia potencjału twórczego, pozbycia się niechcianych nawyków, nałogów i zachowań, ale również na odnalezienie potencjalnych rozwiązań dla dręczących daną osobę problemów.
Każda interwencja terapeutyczna ma na celu pozytywną zmianę. Samo przebywanie w stanie hipnozy lub transu hipnotycznego nie zawiera w sobie tego elementu. W momencie osiągnięcia odpowiedniego poziomu transu hipnotycznego, hipnoterapeuta może użyć wielu różnych technik podawania sugestii, począwszy od sugestii zalecających po autorytatywne. Podczas transu mogą również być wykorzystywane elementy psychoanalizy. Dla przykładu hipnoterapeuta może wykorzystywać elementy zdarzeń z przeszłości lub nakierowywać daną osobę na terapeutycznie umotywowane zdarzenia w przyszłości, które będą przyczyną do stworzenia nowych zachowań i nawyków.
Wielokrotnie autorytatywne sugestie zawierają silne komendy dla umysłu podświadomego, dzięki którym możliwe jest przełamanie niektórych destrukcyjnych zachowań, jak na przykład brak wiary we własne możliwości.
Niektóre formy terapii, takie jak eliminacja stresu lub panowanie nad emocjami nie wymagają wielkich świadomych zmian w zachowaniu danej osoby, ale istnieją również bardziej skomplikowane formy destrukcyjnego zachowania jak np.: nadmierne jedzenie, ataki paniki lub formy depresji nie klinicznej, które wymagają bardziej złożonej interwencji terapeutycznej z elementami „pracy domowej”, która ma za zadanie wzmocnić zmiany psychologiczno-behawioralne.
Nie. Podczas całej sesji pacjent ma pełną kontrolę nad jej przebiegiem.
Hipnoza pomaga na osiągnięciu stanów głębokiej koncentracji i pomaga w wykorzystaniu głębokich zasobów własnych umiejętności twórczych w sposób konstruktywny i pozytywny.
W ten sposób dana osoba może osiągnąć zamierzone cele szybciej i w łatwiejszy sposób. Wykorzystując stan transu, dana osoba może wręcz odzyskać większą kontrolę nad swoim własnym sposobem zachowania, zdrowia i ogólnego stanu dobrego samopoczucia.
Podczas transu hipnotycznego pacjent doświadcza głębokiego rozluźnienia i relaksacji, nie snu. Podczas każdej chwili zmysły rejestrują co się dzieje naokoło i w każdym momencie jeśli jest taka wola pacjenta, możliwe jest otwarcie oczu i zakończenie sesji terapeutycznej. Wielokrotnie pacjenci odczuwają jakby stan odpływania lub snu na jawie, ale jednocześnie występuje większa świadomość procesów wewnętrznych.
Podstawowym zadaniem hipnoterapii jest odzyskanie przez pacjenta kontroli nad własnym życiem. Odzyskanie kntroli, której brak mógł wywołać negatywny symptom, schorzenie lub nawyk.
Nikt nie może być zahipnotyzowany wbrew własnej woli i chęci. Nawet podczas głębokiego transu pacjent pozostaje w pełni świadomy otoczenia i kontroluje swoje reakcje. Rolą hipnoterapeuty jest pomoc w odzyskaniu przez pacjenta większej kontroli nas własnym umysłem, który zostanie otwarty na przyswojenie pozytywnych sugestii, ale jednocześnie będzie on zawsze w stanie odrzucić te błędne lub negatywne.
Hipnoterapia jest w swych założeniach diametralnie odmienna od hipnozy scenicznej, podczas której ochotnicy chcący doświadczyć tego stanu, wychodzą na scenę i zostają dobrowolnie wprowadzeni w stan transu hipnotycznego, podczas którego wykonują różne czynności, które mają za zadanie zabawiać lub szokować publiczność. Podczas sesji hipnoterapii klinicznej żadna osoba nie jest proszona o wykonywanie żadnych czynności lub nie musi odpowiadać na żadne pytania, na które nie wyraża zgody. Nie istnieje możliwość aby bezwolnie pozostać w stanie transu hipnotycznego i w każdym momencie pacjent może dobrowolnie otworzyć oczy i zakończyć sesję.
Hipnoterapia jest zatwierdzoną formą terapii przez British Medical Association i jest stosowana również w ramach NHS (Angielskiej Służby Zdrowia). Jest bezpieczna i bez żadnych skutków ubocznych. Jednakże hipnoterpia nie powinna być przeprowadzana z pacjentami cierpiącymi na wszelkiego rodzaju zaburzenia psychiczne.
Jeśli w tym zakresie będą występować jakiekolwiek wątpliwości, zostaną one rozwikłane podczas bezpłatnej konsultacji telefonicznej.
Dla zapewnienia najwyższych kwalifikacji zawodowych edukację w zakresie hipnoterapii klinicznej odbyłem w London College of Clinical Hypnosis pod patronatem Univercity of West London i jestem członkiem British Society of Clinical Hypnosis
Nie. W każdym momencie pacjent może powrócić do stanu pełnej świadomości lub może zignorować podawane sugestie. Nikt nie może zostać „uwięzionym” w transie hipnotycznym wbrew własnej woli lub zgodnie z nią. Podczas transu mogą wystąpić odczucia określane jako błogość i stan głębokiego zadowolenia, które wielokrotnie wpływają na to, że pacjenci chcą pozostać w tym stanie jak najdłużej.
Jeśli pacjent świadomie będzie chciał przedłużyć stan transu, może to nastąpić za jego własną zgodą i przyzwoleniem. Jeśli czas sesji na to nie pozwala istnieją łagodne techniki wybudzania, które pomagają w odzyskaniu przez pacjenta pełnej świadomości w której następuje pełna integracja z czasem i rzeczywistością zewnętrzną.